آنیما
آنیمای سرگردان من
معشوقه ی روزهای تنهاییم
نقاب از چهره بردار
تا خورشید
از مشرق چشمهای تو
طلوع کند
و جهان را
از قرن ها
خواب تاریک
بیدار
آنیمای بازیگوش من
روی انگشتانت
پاورچین
پاورچین
دور بزن
بچرخ
برقص
بگذار
باد
گیسوان طلایی تو را
به آسمان آبی گره بزند
شاید عاقبت روزی
بخت من
باز شود
و پرستوهای آبستن شعر
روی شاخه های خشکیده ام
سمفونی بهار بخوانند
#متین_اسماعیلی