لیلای بی نقاب

با من چه کرد چشم تو لیلای بی نقاب؟!

مست توام چو قمصر کاشان که از گلاب

مویت سیاه ، چون شب یلدای بخت من

چشمت قصیده ایست پر از بیت های ناب

بانوی شعر ، حرمت گندم نگاه دار

گیسو طلای شرقی از نسل آفتاب

تو نغمه های گم شده بر تارک سپید

من ، ماهی طلایی در چشمه ی شراب

اندوه عشق در غزل ناب حافظی

پیغمبرانه...معجزه دار ی و صد کتاب

فتح نگاه توست همه شعرهای من

در آسمان شعر من ، ای پنجه ی عقاب

آرام و رام... آهوی در بیشه ات منم

ای شیر شرزه باز به سویم دمی شتاب

آغوش باز کن که بمیرم برای تو

در بازوان مرمری تو روم به خواب

#متین_اسماعیلی